Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Drama bahasa Banjar (9 orang )


Assalamualaikum.....
Drama bahasa Banjar
ini merupakan hasil dari pemikiran dari siswa dan siswi SMA 2 Barabai kelas IX Ilmu Alam 2
Drama yang menceritakan tentang perjuangan orang tua terhadap anaknya.


SENI BUDAYA KELAS XI IA 2
Sma 2 barabai
''DRAMA''
JUDUL                                               : "UMA ABAH"                  
NAMA - NAMA PEMERAN          :
Tika Hartika sebagai Narator
A. Rifani sebagai Abah (Bapak Ahmad)
Kartika Sari sebagai Mama (Ibu Sari)
Ridha Auliani sebagai Aulin (Anak Abah dan Mama)
Novia Zahirina Fajrianti sebagai Vivi (teman yang mempengaruhi/jahat)
Srida Wahyuni sebagai Sridaily (teman yang mempengaruhi/jahat)
Mujahiddin Alfi sebagai Suel (teman yang mempengaruhi/jahat)
Nada Maya Ninur sebagai Nanad (teman Aulin)
Surtinah sebagai Utty (teman Aulin)

https://pixabay.com/id/aktor-hewan-kuno-panahan-seni-rupa-1807557/
ADEGAN 1
Abah   : " Ma, anak kita mana ? "
Mama  : " Nah, balum bangun saku bah ai. Mama mancari'i ka kamar dahulu nah. "
Abah   : " Inggih. "
Mama  : (tok...tok...tok...) " Nak, sudah bangun kah ? "
Aulin   : " Inggih. Sudah. "
Mama  : " Lakasi kita makanan dahulu. "
Aulin   : " Inggih, tarus ha badahulu pian ka dapur, kaina ulun manunti. "

(Saat berkumpul di ruang makan...)
Abah   : " Rajin-rajin sakulah- nak lah ! "
Aulin   : " Inggih. "
Mama  : " Lakasi ha makan, kaina abah lawan pian kalandungan tulak. "
(Berpamitan)
Abah   : " Ma, kami tulakan ! "
Mama  : " Inggih, hati-hati dijalan. "
Abah   : " Assalamualaikum... "
Mama  : " Wa'alaikum salam. "
ADEGAN 2
(Abah manyinggahakan nang anak ka Sakulahan nya)
Nanad : " Aii, napa talandung hari inih tulak ? Nah, masukan sudah, lakasi kita ka kalas ! "
Utty     : " Iih lakasiii... "
Aulin   : " Ayooo, lakasi, bukahan... ( sambil tertawa ). "
(Abah sudah sampai dikantor dan langsung keruangannya sendiri)

Sekretaris        : " Tok...tok...tok... (mengetuk pintu). "
Bp. Ahmad     : " Silahkan masuk, "
Sekretaris        : " Maaf, Pak. Saya ingin memberitahukan bahwasanya PT. ARYA GUNA  ternyata mereka hanya orang-orang biasa bukan sebuah perusahaan yang  besar. Kita mengalami kebangkrutan dan para penipu itu sudah kabur,  terpaksa perusahaan ini disegel oleh BANK. Maaf pak, saya juga sedih  mendengar hal ini. "
Bp. Ahmad     : " Apa ? (terkejut), baiklah kalau begitu. Tolong kumpulkan semua karyawan."
Sekretaris        : " Iya, Pak. Saya permisi. "
Bp. Ahmad     : " Iya. "
(Semua karyawan berkumpul diruangan kantor)
Bp. Ahmad     : " Saya minta maaf kepada semuanya, disini sya akan mengabarkan kepada                kalian semua kalau perusahaan kita telah bangkrut. Silahkan kalian bereskan barang-barang kalian, perusahaan kita akan disegel oleh BANK."
Karyawan        : " Iya, pak (muka sedih). "
(Semua karyawanpun membereskan barang-barang mereka dengan muka sedih)

ADEGAN 3
(Abah pun telah bulik karumah, dan bakisah lawan mama, tentang kejadiannya di kantor)
Abah   : " Ma, perusahaan Abah sudah bangkrut. Dan ada dua pilihan kita manjual rumah atau       mobil. Atau Abah masuk penjara. "
Mama  : " Jual haja bah ai. Harta kawa dicari. Tapi kebersamaan lebih berharga daripada           semuanya. Abah yang sabarlah ! Mam selalu ada disisi abah. "
Abah   : " Inggih, tarimakasih banyak Ma lah, "
Mama  : " Iya, (sambil tersenyum), "
(Tanpa diketahui orangtuanya, ternyata si anak mendengar semua pembicaraan mereka)
Aulin   : "Napa Ma, Bah ? Kita mengalami kebangkrutan kah ? "
Abah   : " Inggih nak ai, Abah terlalu mudah percaya dengan orang lain. "
Aulin   : " Astagaaa... jadi kayapa kita Bah, Ma ? "
Abah   : " Kita cari rumah kontrakan ai dulu nah. "
Aulin   : " Inggih, ayuha mun kayato. "

ADEGAN 4
( Dan kelurga kecil itu pun mulai mengemasi barang-barang mereka dan berangkat kesana kemari mencari rumah kontrakan. Pada sore hari hari mereka mendapatkan rumah kontrakan dan langsung beres-beres dirumah baru mereka.)
Mama  : " Nak, gani'i mama mambarasihi rumah ! "
Aulin   : " Inda ah, napa rumahnya halus banar. "
Mama  : " Uma nak, kada kawa ai sudah. "
Aulin   : " Kadada lagi kah rumah yang tabaik pada nang inih ? "
Mama  : " Kada kawa mangontrak mun kalarangan."
Aulin   : " Kadada lagi kah duit tabungan kita ? "
Abah   : " Duit tabungan kita kadada lagi, habis sudah. "
Aulin   : " Pian pang terlalu percaya lawan orang tuh. (Muka marah), "
Abah   : " Kada kawa ai mun sudah kayani. Ini ujian bagi kita nak ai. "
Aulin   : " Heh ai, muyak bah ai. " (Pergi ke halaman rumah, sambil menenangkan diri.)
Mama  : " Nak, lakasi mandi, kamarian sudah ! "
Aulin   : " Inggih... "

(Tiba didepan kamar mandi )
Aulin   : " Astaga, ba ember kah banyunya. Mana showernya Ma ?"
Mama  : " Kadada pakai shower nak ai, mandi-mandi ha lagi. "
(Anak mandi)
Abah   : " Napa pulang anak kita ? "
Mama  : Inya mancari shower bah ai (senyum)
Abah   :Uma leh ai... Sabarai ma lah,mungkin inya balum kawa manarima kaadaan  kita.
Mama  :Inggih bah ai ,kalo inya dasar kada kawa manarima lagi.
Abah   :Inggih...

(Di dapur handak makan )
Mama  :Nak ,lakasi makan (mama mangiau)
Abah   :Inggih ,lakasi makanan
Aulin   :(muka cemberut sambil makan)
Abah   :Nak, sudah tuntunkah makannya? Kada batambah kah??
Aulin   :Handak napang batambah ,makanannya haja kada bagizi lalu,kada banafsu lalu.(langsung kakamar)
Mama  :”  Sabar bah aii. ”
Abah   : “ Inggih. “

ADEGAN 5
(Keesokan harinya, mamanya mambanguni anak nya)
Mama: “ (tok tok) lakasi nak bangun, lakasi sakolah. “
(membuka pintu)
Aulin : ” Enggeh, ulun handak tulak ma, minta sangu ! “
Mama: “ (manjulung duit 5000) nah nak! “
Anak : “ Sadikitnya pang ma! “
Mama: ” Kadada diutnya nak ai. “
Anak   : “ Ulun tulak ma lah, bah lah Assalamu’alaikum.. “
Mama abah : ” Walaikumsalam... “
(Pergi sekolah jalan kaki)
Nanad : mana mobil nih?
Utty     :  “ Tumben banar bajalan sakulah. “

Aulin   :  “ Aku nih wahini jadi orang miskin, frustasi banar. “
Nanad : “ Aku kulerai lagi bakawan lawan ikam. “
Utty     : “Aku gin  kada handak lagi bakawan lawan ikam. “
Aulin   : “Umaa, buhan ikam !! Napa malah meninggalakan aku pas aku jadi orang miskin
Nanad  :” Tulak sakolah haja bajalan, gengsi tahulah , bakawan lawan orang  kaya ikam
Utty     : “He’ih kaina makan-makan kedepot  ikam kada kawa jua haa lagi. Kan orang miskin.”
(tatawan dan maninggalakan anak)
(Dan bel masuk kelas barbunyi)
(Di kelas......)
(pelajaran langsung dimulai )
(Beberapa jam kemudian bel pulang berbunyi...)
(Dijalan)
Vivi     : “ Napa yu  si Aulin tuh kada bakawan lawan nanad lawan utty lagi “
Sridaily:” He’ih lah , kanapa ? “
Suel     : “Tadi, inya tulak sakulah takana kada bamotor , takana bajalan “
Sridaily & Vivi: “ Ah iya kah “
Suel     : “ he’ih aku malihat tadi . nah , tuh urang nya ! kita paraki si. “
Sridaily : “ nyaman kita bawai maubat! hehehehehe “
Vivi     : ” Dasar jua buhan ikam nih.tapi rami pang mun banyak urang nya .”
(tertawa bersama)
Vivi: “  napa duduk manyaurangan ?”
Aulin:” kada pappai( dengan raut muka yang sedih )”
Sridaily: tumben kada gabung lawan kakawanan ikam yang sugih sugih tuh ! “
Suel: “ napa nih takana bajalan masi ba motor.”
Aulin   : “ Uma pertanyaan batantang , balum kujawap lagi ,aku wahini kada sugih lagi ,jadi kada dikawani buhannya lagi(dengan raut muka yang sedih) “
Vivi     : “ Hah kanapa kada sugih lagi kah ikam ? “
Aulin   : “ Abahku bangkrut, aku frustasi banar nah ! munyak sudah. “
Sridaily: “ Handak kada frustasi lagi lah? “
Suel: “Iih,mun kada handak frustasi lagi gabung lawan kami. “
Aulin   : “ Gabung kaya apa garang? “
Vivi     : ”Amun handak datangi malamini karumah kawan ku ,malam ni malam minggu jua kalo?”

Suel     : “ Iih,kawa ai kalo? “
Aulin   : ” Bapadahai dulu aku nu kuwitan,tahuam dibolehakan kadanya ,napa jua aku alasan? “
Vivi     : “ Bapadah manggawi tugas ,hari senin mangumpulnya ma ai bah ai tu ,hari senin dikumpul,babisa bisa ah jua kam ni. “
Aulin   : “Iih lah,ayuja tu. “
(Si anak pun pulang dan tidak lama sampai dirumah)
ADEGAN 6
Aulin   : “assalamualaikum”
Mama  : “wa’alaikumsalam”
Aulin   : “ulun handak mandi dulu nah. “
Mama  : “inggih,habis tu makan nak lah? “
Aulin   : “ gih ma ai. “
(Jam tangan si anak manunjukkakan jam 5 kamarian,si anak pun kadapur handak makan)
Mama  :nak,kaya apa tadi disakulahan??
Aulin   :biasa ai ma ai (sambil makan)
Mama: inggih
Aulin: Ma... ma...
Mama: Pun ... napa?
Aulin: ulun handak bamalam karumah kawan?
Mama: napa!!bamalam kanu sapa?
Aulin   : ” Dirumah kawan ,ma ai ! ulun handak manggawi tugas ma ai,makasenin pacang dikumpul ha pulang ma ai. Gurunya tuh panyarikan banar mun ulun kada manggumpul, iya am ulun  ma ai.”
Mama  : ” Nah kayapa , bamalam dirumah orang . Kada merepoti orang kah? “
Aulin   : ” Kada ma ai, kadapapa jua orangnya baikkan “
(Abah datang)
Abah   : “  Napa ma? “
Mama  :  “ Anak kita ai handak bamalam nu kawannya !Manggawai tugas jar maka senin dikumpul  jar.”
Abah : Ayuha mun handak manggawi tugas nak ai jangan bajalanan . bujur bujur manggawi kaina abah antarr.
Aulin: “ inggih bah ai , ayuha makasih .ma bah lh , habis magrib ai ulun tulak. “
Mama:” inggih , ingatakan pasan abah ,bujur bujur manggawi tugas nitu.”
Aulin: “ inggih.

(malam hari)
Abah   : “lakasi nak makan hulu.” !
Aulin   : “Kada, ulun sudah makan kamarian tadi ,nih ulun masih kanyang bah’ai.”!
Abah   : “Ayuha tu nak’ai,mun kaya itu kita tulakan wahini’ai kaina kalandungan.”
Aulin   : ”Inggih”, .   “Ma kami tulakan lah.”!
Mama  : “ Inggih,jangan macam-macam nak lah.”!
Aulin   : ”Inggih.”
Tiba dirumah kawan.
Aulin   : “Nih, nah rumah nya Bah.”!
Abah   :”Oh, inikah pabila pian bulik,nyaman abah ambili.”
Aulin   :”Kada usah,kaina ulun bisa ai bulik bah’ai.”
Abah   :”Ayuha,abah bulik nak lah. Assalamualaikum….”
Aulin   :”Waalaikumsallam, Hati-hati Bah’ia.”
Abah   :” Inggih.”
Vivi     :”Nah,datang kah sudah, .Aku gen hanyar jua nah,si kita masukan.”
Sridaily:” (Membuka Pintu) lakasi masukan.”
Vivi     :”He’ih,mana suel ?
Sridaily:”Tuh didalam! Lakasi masukan.”
Aulin   :”Ayuha.”
Suel     :” Handak napa yang maolah kita nyaman.”
Aulin   :”Napa garang” ?
Sridaily:”Kita maramu ! Maramu alkohol lawan obat batuk.”
Aulin   :”Astaga …Ngerinya pang”?
Vivi:”Napa ngeri, nyaman tahulah.”
Sridaily:”iih,mana barang nya ?
Suel: Neh nah dikantungan”!
Sridaily:”Lakasi di ramu ha lagi”!
Aulin:”Asa kada wani nah aku.”
Sridaily:”Coba’I ha dulu   m’refresh otak hulu.(Sambil meramu)
Vivi:”Nah nih coba’i minum.”
Aulin:”(meminum) Pahit…..
(Semuanya tertawa)

ADEGAN 7
Mereka tidak sadarkan diri, samapai tiba hari minggu tepat jam 13.00 mereka baru bangun dari terlelapnya tidur,akibat minuman yang memabukkan.
Aulin:”Ay buhanya lakasi bangunan.”
Suel:” Nah,jam berapa hudah nih.”
Vivi:” Astaga jam satu hudah,tangah hari buhanya ai.”
Sridaily:”iih, Jam satu hudah
Aulin :”Aduh sakit kapala nah”
Suel:” Kadapapa, Ikam hanyar haja pang marasai
Aulin:” ih,,ai aku handak bulik haja nah,ngalih mun kalandungan.”
Vivi:” Ayuha tu Hati-hati lah di jalan
Sridaily:”ay.. Selasa kita libur kalo    malam selasa karumahan ku kah pulang.”
Aulin: ” ih,Ayuha.”
Vivi:” Bawa duit lah,hagan nukar bahan.”
Aulin:”Kaina maliati duitnya hulu”
Sridaily:”Mun kadada kadapapa jua.”
Aulin:”Kawa haja di atur.”
Vivi:”Sip dah.”
Aulin:”Ayuja aku bulik.”

ADEGAN 8
Setibanya di rumah si anak langsung ke kamar (menyelonong masuk ke kamar tanpa menegur orangtuanya)
Mama:”Nak,napa nak? (mengetok pintu kamar)
Aulin:”Kadapapa,ulun lapah,ulun handak istirahat dahulu.”
Mama:” kada garing kalo nak.?”
Aulin:”Kada ma’ai.”
Mama:”Buka pang dahulu lawang nak”!
Aulin :” ulun lapah ma’ai, kaina haja lah ma.”
Mama:” Ayuha tu,tapi pian kadapapa lo?
Aulin:”Inggih kadapapa ma’ai.”

Mama menuju teras rumah,menemui abah.
Abah:” Napa,Aulin Ma”?
Mama:”Kadapapa bah’ai, inya kalapahan,handak istirahat dahulu jar nya tadi.”
Abah:”tapi kadapapa lo inya ma?
Mama:”kadapapa.”
Abah:”Syukur,am Mun kadapapa.”
Mama:” Handak ka dapur hulu nah Bah’ai.”
Abah:”inggih.”
Aulin:”Ma,pian ada baduit lah?”
Mama:”Handak napa,mama kada baduit.”
Aulin:”Nukar buku ma’ai”
Mama:”Nah,mama kada baduit.”
Aulin:”Takuniakan nu abah,kalu abah ada.”
Mama:”Ayuha nak’ai.”
Aulin: “Inggih” (pergi ke kamar)

ADEGAN 9
Pada malam hari di dapur saat makan malam
Aulin :” Ma hudah pian padahi nu abah lah
Mama:” balum,lagi”
Aulin:” Nah,mama kalo!”
Abah:” Napa ma?”
Mama:”Bah,pian ada duit kah?”
Abah:”Handak napa.”
Aulin:”Aulin handak nukar buku bah’ai.”  
Abah:”Barapa?”
Aulin:”300 ribu haja bah’ai.”
Abah:” Uma abah kadada nah,larangnya pang nak!”
Aulin:”Nih buku nya langkap bah’ai, bukunya terbatas.”
Mama:”Cariakan ha ,gasan manukar buku jua Bah’ai
Abah:”Kaina abah usahakan.”
Aulin:”jangan kaina-kaina…Bah’ai.”

Abah:”Mancari kamana yu lah duitnya ma?”
Mama:”Ada’ai duit gasan bayar kontrakan,pakai duit nitu haja kah dulu bah?”
Abah:”Kayapa bayar kontrakan.”
Aulin:”inggih nitu gen bah’ai.”
Mama:”Kaina bayar kontrakan lawas jua lagi saminggu tuh kawa haja mancari duit bah’ai.”
Abah:”Ayuha tu ma’ai.julung ha.”
Mama:(pergi ke kamar mengambil uang )
Abah:” Bujur-bujur belajar tu nak lah.”
Aulin:”Inggih Bah’ai.”
Abah:”Bujuran handak nukar buku kalo?”
Aulin:”inggih,Kada percaya ah pian?”
Abah:”Percaya ai.”
Mama:”(Datang membawa duit)Nah nak duitnya.”
Anak:”Masih ma lah, bah lah.”
Abah,Mama:”inggih.”
Aulin:”ulun ka kamar badahululah!”
Mama:”Inggih.”
Bubar dari ruang makan..

ADEGAN 10
Saat fajar telah tiba.
Mama:”Nak,Sudah Bangun kah?”
Aulin:”Inggih sudah,babaju lagi ma.ai.”
(Beberapa menit kemudian,Aulin keluar kamar)
Abah:”Nak ,makan gen dahulu!”
Aulin :” Kada ulun handak lakas!,Assalamualaikum (mencium tangan kuitanya).”
Abah, Mama:” Wa’alaikumsalam.”
Aulin tiba di sekolah bertemu dengan vivi,Sridaly,Suel.
Vivi:”Len,Kyp kabar?”
Aulin:”Baik haja.”
Sridaly:”Jadi ai lo malam nih?”
Aulin:”Jadi haja ah ,nih ada duit 300 ribu.”

Suel:” Nah,sip haja tu sudah.”
Vivi :” Ayuha ,kita ka kalas masing-masing ja dahulu kain a kamarian haja,kita karumah Sridaly.”
 Aulin:”He’ih”

ADEGAN 11
Setelah beberapa jam kemudian bel pulang berbunyi yang menandakan sudah waktunya pulang.Tapi mereka tidak ada bertemu lagi saat itu.Dan setelah tiba dirumah Aulin langsung mencari mamanya.
Aulin:”Ma ulun handak karumah Sridaly lah menggawi tugas .”
Mama:”Uma,langsung kah!”
Aulin:”inggih.”(suara keras )  
Abah:”Ay…waninya manjawab!”
Aulin:” Liwarnya abah nih kaya ulun handak bajalanan kalo,ulun handak manggawi tugas.”
Abah:”Napa wahini pina wani banar lawan kuitan.!”
Aulin:”muyak abah nih.”
Mama:” sudah-sudah bah’ai (menangis)
Aulin:”Ulun tulak nah (langsung pergi).”
Abah:”Ma sudah ha lagi.”

ADEGAN 12
Tiba dirumah Sridaily
Aulin:”Lawas kah sudah mahadangi.”
Sridaily:” Kada jua.”
Suel:”Lakasi ha kita minuman.”
Yang lain: “siip…basulang.”
Si Aulin sadar,pada kakawananya maramu minuman talalu banyak campuaran.Si Aulin pun keluar pada rumah,bakuriak karna terlalu banyak minum dan akhirnya tarabah di jalan.
Warga 1 :”Ai,sipa nitu barabahan di jalan kakurangan gawian.”  
Warga 2:”paraki pang!”
Warga 1:” Astagfirullah!! Ni anak bapa Ahmad.”
Warga 2:”Lakasi habari sidin.aku handak mahabri warga yang lain minta bawakan karumah sakit.”

 ADEGAN 13
(Dirumah sakit)
Dokter :”Ma,af  Pa, Bu..(mancangangi muhya kuitan Si Aulin ) Anak Pian masih kada sadar,  ulun kada tahu sampai wayah apa hanyar sadar”.
Mama:”Astagfirullah.”(si mama managis)
Abah:”Sabar ma.. Ini Cobaan gasan kita.”
Mama: (menagis)
Warga 1: sakalinya,pa Ahmad’ai kada anak pian haja yang mabuk saurangan. Ada batiga lagi kakawanannya,pas kami dapati di rumah sridaily sudah matian,kaya ccacing kapanasan,babuihan muntung nya pa’ai
Abah(Pa ahmad):”Astagfirullah.” 
Dokter:”Jadi anak pian masih di kasih kesempatan oleh Allah SWT  pa’ai,untuk memperbaiki
hidupnya.”
Abah(Pa Ahmad):”(menjabat tangan warga dan dokter)”Makasih banar,u lawan buahn pian,nang sudah manyalamatakan anak ulun.”
Warga dan Dokter :  .”Sama sama pa’e”….
Beberapa hari imbah nitu Aulin sadar,pas inya mambuka mata,inya  malihat mama lawan abahnya duduk di higanya.Aulin langsung menangis.
Aulin: Ma,bah….! Ma’afkan ulun!!! (perasaan menyesal) ulun minta ma’af banar ma’ai,Bah’ai.”
Mama:”Inggih nak’ai Mama lawan Abah memaafkan pian.”Mama paham haja nak’ai.”
Abah:”Inggih nak’ai ,asal pian bajanji haja lawan mama abah supaya kada maulangi lagi.”
Aulin:”Inggih ma’ai ,bah’ai.”

ADEGAN 14
Datang Nanad dan uty
Uty:” Aulin maafkan kami, kami kawan yang kada peduli,saat pian kena musibah.”
Nanad:”Inggih kami minta maaf.”
Aulin:”inggih,kadapapa jua.”
Lalu mereka menjalani hari-hari mereka seperti biasanya. 

Selesai.......
 Drama tersebut menggambarkan betapa sayang dan peduli orang tua terhadap anaknya sehingga rela berusaha untuk anaknya,maka dari itu kita tidak boleh durhaka terhadap orang tua.
Mohon ma,af Bila masih banyak kesalahan penulisan,karena saya masih pemula
dan semoga postingan ini bermanfaat.....

Sekian Terima Kasih 



  





  

        
   
     





   
          











Post a Comment for "Drama bahasa Banjar (9 orang )"